API (Application Programming Interface), czyli interfejs programowania aplikacji – to zestaw dokładnych reguł, które opisują, jak programy lub podprogramy, komunikują się ze sobą nawzajem. API składa się z trzech podstawowych elementów:
Protokoły – to formaty używane do wymiany danych między poszczególnymi aplikacjami,
Procedury – inaczej nazywane rutynami. Odnoszą się one do konkretnych zadań albo też funkcji, które wykonują programy,
Narzędzia – często porównuje się je do segmentów, z jakich można tworzyć nowe programy.
Można powiedzieć, że interfejsy programowania aplikacji działają jak pośrednik, który pozwala programistom na budowanie kolejnych interakcji pomiędzy poszczególnymi aplikacjami.